Hiçbir şey yapasım yok, hayattan gram zevk almıyorum, hiçbir şeye ilgi duymuyorum, hiçbir şeyle uğraşmıyorum, yaşamaya değer hiçbir anlam bulamıyorum, bu hayatı da diğer insanların içindeki yaşama azmini de anlamıyorum, ben niye böyleyim?

Hayatta hiçbir şeye gram ilgi duymuyorum, hiçbir şey beni mutlu etmiyor veya heyecanlandırmıyor, hayatın çok boş ve gereksiz olduğunu düşünüyorum, niye doğdumu bile bilmiyorum. Lise mezunuyum üniversiteye hiç gitmedim, gitmek de istemiyorum. Hiçbir işte de çalışmak istemiyorum, çalışmak bana köleliğin ta kendisi geliyor, insanları da insanlığı da ciddi manada sevmiyorum insanlarla sosyalleşmek bana işkence gibi geliyor, hiçbir hobim yok, şu son 4.5 senedir aşırı üşengeç, uyuşuk, tembel biri oluverdim, NEET ya da bizim tabirimizle "ot gibi" yaşıyorum hiçbir şey yapmadan, dün nasılsa bugün de aynı, bugün nasılsa yarın da aynı. Artık spor falan da yapmıyorum zaten zamanında ne denediysem hobi olsun, spor olsun, bir iş olsun, bir kültürel alan olsun vb. hiçbir şeyde tam anlamıyla "yeterli, başarılı" olmadım.

Uzun lafın kısası ben hayata dair hiçbir anlam bulamıyorum, biraz felsefik görüş olarak bu yönden nihilizme kayıyorum sanırım, ot gibi yaşıyorum, sürekli bunalımda, sinirli, mutsuz, hiçbir şeye ilgi duymayan, ilgi duysa da hiçbir şeyde başarılı olamayan, sebat etmeyen, etse de hiçbir sefasını çekemeyen biriyim. İnsanlardan nefret ediyorum hatred diye postal benzeri bir oyun vardı zamanında. İnsanlardan nefret edip, onlardan solucan diye bahsedip, katliam yapmaya girişen bir karakteri canlandırıyordunuz. Benim insan nefretim de gerçekten bu düzeyde, sadece başkalarına karşı değil kendime karşı da böyleyim.

İntiharı da çok düşündüm ama ona bile üşenecek haldeyim, sürekli yorgun hissediyorum, her yerim ağrıyor, sürekli uyuyorum, sürekli içimde bir boşluk, tatminsizlik hissi var vb.

Ben niye bu kadar depresif biriyim? Benim gibi olan başkaları da var mı? Önerisi olan var mı?