Nakakapagod intindihin mga pobre.

Just wanna vent out, yesterday tinapunan ng mga batang squatter ng piccolo ung garden namin kung asan ung mga aso namin (got them on cctv) they were obviously doing it for fun as the dogs were sleeping.

Went to the barangay and obviously tamad pa sila nung nalaman nila mga bata involved pero nonetheless natrace nila kung taga saan ung mga bata and this what really pissed me off: sinamahan kami ng barangay officials to confront the parents and it turns out the house we gave typhoon-kristine reliefs (part ako ng volunteers kahit binaha rin kami) ay ung mga nakatira dun.

Nung una si mama kumausap ba't daw ganyan asal ng mga bata at san nakukuha ung mga paputok at bakit nanakit ng mga aso, galit pa ung mga magulang este sino daw kami at wala daw kami proof na ung mga bata nga tumapon.

Nung nagpakita ako para ipa review ung cctv sakanila narecognize ako nung nanay as one of the volunteers tas ewan if nahiya siya or kung ano pero nag salita siya na "mahirap lang kami intindihin niyo nalang kami" - nung narinig ko to nag shoot up galit ko namura ko sila na puro nalang sila paintindi at maka awa pero mga actions nila baliktad sa salita nila - this went on for a few minutes. Eventually the barangay and mama dealt with it after, di na ako sumama but gave them the cctv recordings.

Now im not proud of what i said pero after that all i can feel is frustration and disgust na tumutulong ako sa mga tao na to and sila rin pala mananakit sa family ko, i consider my dogs as my greatest support and family.

Every Christmas we always join or do a gift giving sa barangay namin esp sa area kung asan ung mga before mentioned na squatters pero im not gonna do that anymore nor anytime soon, i feel tired intindihin sila.